Το βασικό στοιχείο της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναζήτηση επίλυσης του προβλήματος στο πλαίσιο της ΕΕ και των διεθνών συμμαχιών της χώρας, δηλαδή η αναζήτηση λύσης στο πλαίσιο της συμμετοχής της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ (βλέπε διεθνείς συμμαχίες) που δεν αμφισβητεί. Γι' αυτό ζητά από τη Μόσχα να σεβαστεί την ελληνική ιδιορρυθμία! Αλήθεια, γιατί δε ζητά από την κυβέρνηση να σταματήσει να ακολουθεί την πολιτική που ασκούν οι «διεθνείς συμμαχίες», στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα; Να διαφοροποιηθεί από την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο ζήτημα της Ουκρανίας και των κυρώσεων, όπως άλλωστε προτείνει το ΚΚΕ; Αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει ξεκαθαρίσει: Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση και αυτό δεν αμφισβητείται!
***
Υπάρχει όμως και άλλο σημείο στο άρθρο άξιο σχολιασμού: «Το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης αποτελεί άλλη μία απόδειξη των αδιεξόδων της υπό γερμανική επιρροή Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσο είναι καιρός ακόμη χρειάζονται ανατροπές στο ευρωπαϊκό πεδίο, που θα αναγκάσουν σε ανάλογες διαφοροποιήσεις και τα άλλα μέρη, ώστε οι επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης περί την Ουκρανία να περιοριστούν και να μη διαχυθούν στο σύνολο του ευρωπαϊκού χώρου».
Βγάζει μάτι η αποσιώπηση του ρόλου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην υπόθεση της Ουκρανίας! Γιατί άραγε; Μα οι ΗΠΑ είναι αυτές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της κατάστασης. Επίσης, μόνο η Γερμανία ακολούθησε αυτή την πολιτική ή η ΕΕ στο σύνολό της; Και μάλιστα με υπεύθυνη Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ την Βρετανίδα Κ. Αστον, που κάθε άλλο παρά γερμανικής επιρροής μπορεί κανείς να την χαρακτηρίσει. Γιατί όμως αυτή η απόκρυψη; Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αναζητά την υποστήριξη πέραν του Ατλαντικού, στην προσπάθεια διεκδίκησης της διακυβέρνησης.
***
Η «ιδιομορφία», λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο γεγονός ότι προσπαθεί να εμφανίσει ως πολιτική που θα συμφέρει το λαό μια πολιτική που δεν θα αμφισβητεί καν τον «ευρωατλαντικό προσανατολισμό» της Ελλάδας, αλλά που δήθεν με «έξυπνα προπαγανδιστικά τερτίπια» θα λύσει διεθνή προβλήματα όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και θα αναδείξει το ρόλο της Ελλάδας σε αυτές. Ας μην ανησυχεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αστική τάξη της Ελλάδας, το ελληνικό κεφάλαιο προσπαθούν να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους σε ένα διεθνές πλαίσιο όπου αλλάζουν δεδομένα, στρατηγικές και η ισχύς των καπιταλιστικών κρατών. Γι' αυτό άλλωστε η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν πρόκειται να «παίξει με τις διεθνείς συμμαχίες» της χώρας, ούτε άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πρόθυμος να τις αμφισβητήσει, απλώς υπόσχεται ότι μπορεί να το κάνει καλύτερα. Το ζήτημα είναι ότι ο λαός δεν βρίσκεται πουθενά μέσα σε αυτά τα σχέδια και τις πολιτικές. Τα συμφέροντά του βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, σε αυτήν της αποδέσμευσης από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, κάτι που προϋποθέτει βεβαίως ο ίδιος ο λαός να πάρει την εξουσία στα χέρια του...
