του Γιώργου Πολυμερίδη
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και της δεκαετίας του '80 ο ιμπεριαλισμός αναπροσαρμόζεται. Με τοπρόσχημα της δήθεν αλλαγής στη στρατιωτικο-στρατηγική ισορροπία προς όφελος του σοσιαλισμού,αλλάζει την τακτική του. Περνάει σε μια νέα φάση της συστηματικής ρεβανσιστικής προσπάθειας. Μεεπικεφαλής τις ΗΠΑ εγκαινίασε ένα νέο κυνηγητό των εξοπλισμών. Και αυτό όχι μόνο στη Γη, αλλά και στοδιάστημα με το λεγόμενο «πόλεμο των άστρων».Γι' αυτές τις αλλαγές στην τακτική του ιμπεριαλισμού υπήρξαν διάφορες πληροφορίες και προειδοποιήσειςπρος τις κομματικές και κρατικές ηγεσίες των σοσιαλιστικών χωρών για τους κινδύνους που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν.Σήμερα έγινε σαφές περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι όλες αυτές οι φωνές ανησυχίας για τις τύχες τουσοσιαλισμού απευθύνονταν σε «ώτα μη ακουόντων», σε εσκεμμένα βουλωμένα αυτιά με βουλοκέρι. Γι'αυτό και έμειναν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Δεν εισακούστηκαν από κανέναν. Παραδείγματος χάρη:
1) Δύο δεκαετίες περίπου μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το 1977 ο Γιούρι Αντρόποφ σε σχετική αναφορά του προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ, έγραφε:«Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ, τον τελευταίο καιρό η ΚΥΠ των ΗΠΑ στη βάσητων αναλύσεων και των προβλέψεων των ειδικών της για την παραπέρα ανάπτυξη της ΕΣΣΔ, επεξεργάζεται σχέδια για την ενεργοποίηση της εχθρικής δραστηριότητας, που αποβλέπει στη διάλυση της σοβιετικής κοινωνίας και την αποδιοργάνωση της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό η αμερικανική κατασκοπία έβαλε για σκοπό της τη στρατολόγηση πρακτόρων για την επίδραση των σοβιετικών πολιτών, να τους εκπαιδεύσει και να τους προωθήσει στη σφαίρα της διεύθυνσης της πολιτικής, στην οικονομία, και στην επιστήμη της ΕΣΣΔ.Η ΚΥΠ επεξεργάστηκε πρόγραμμα ατομικής προετοιμασίας των πρακτόρων, με σκοπό την απόκτηση συνηθειών για κατασκοπευτική δράση, όπως και τη συμπυκνωμένη πολιτική και ιδεολογική τους καλλιέργεια. Εκτός αυτού, μια από τις σπουδαιότερες πλευρές στην προετοιμασία αυτής της πρακτορικής οργάνωσης είναι η διδασκαλία της μεθοδολογίας για τη διεύθυνση τομέων της λαϊκής οικονομίας. Η ηγεσία της αμερικανικής κατασκοπίας σχεδιάζει στοχοπροσηλωμένα και επίμονα, χωρίς να λογαριάζει τις απώλειες, να αναζητεί άτομα ικανά με τα προσωπικά τους προσόντα, προοπτικά να καταλάβουν διοικητικές θέσεις στο μηχανισμό διεύθυνσης και να εκπληρώνουν τα καθήκοντα που διατυπώνει ο αντίπαλος. Βέβαια, η ΚΥΠ θεωρεί ότι η δράση των ξεχωριστών, ανεξάρτητων μεταξύ τους πρακτόρων, που εφαρμόζουν στη ζωή την πολιτική των σαμποτάζ στη λαϊκή οικονομία, και την παραβίαση των υποδείξεων της ηγεσίας, θα συντονίζονται και θα καθοδηγούνται από ένα κέντρο μέσα στα πλαίσια της αμερικανικής κατασκοπίας.Σύμφωνα με το σχέδιο της ΚΥΠ, η στοχοπροσηλωμένη δράση θα συντελεί στη δημιουργία συγκεκριμένων δυσκολιών εσωτερικού πολιτικού χαρακτήρα, στη Σοβιετική Ενωση, θα συγκρατήσει την ανάπτυξη της οικονομίας μας. Θα κατευθύνει τις επιστημονικές έρευνες σε αδιέξοδες κατευθύνσεις. Κατά την επεξεργασία των παραπάνω προγραμμάτων, η αμερικανική κατασκοπία ξεκινούσε από το γεγονός ότι οι αυξανόμενες επαφές της ΕΣΣΔ με τη Δύση, δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την υλοποίησή τους στις σύγχρονες συνθήκες. Οπως δηλώνουν οι Αμερικανοί πράκτορες, που προορίζονται άμεσα για τη δράση αυτής της πρακτορικής οργάνωσης, το πραγματοποιούμενο προς το παρόν πρόγραμμα των αμερικανικών ειδικών υπηρεσιών, θα συμβάλει στην ποιοτική αλλαγή στις διάφορες σφαίρες της ζωής στην κοινωνία μας, και πρώτα απ' όλα, στην οικονομία που, σε τελευταία ανάλυση, θα οδηγήσει στην αποδοχή από την ΕΣΣΔ πολλών δυτικών ιδανικών. Η ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ αναλύει τις πληροφορίες αυτές για τη λήψη μέτρωνανακάλυψης και ματαίωσης των σχεδίων της αμερικανικής κατασκοπίας. Υπογραφή - Πρόεδρος της ΚΑ -ΓΚΕ - ΜΠΕ - Γιούρι Αντρόποφ».1
Σχετικά με αυτά πρέπει να θυμίσουμε τη συνάντηση του Γκορμπατσόφ με τον Μπους (τον πατέρα) στηΜάλτα στις αρχές Δεκέμβρη 1989. Σε αυτή τη συνάντηση διευκρινίστηκε το τελικό σχέδιο της προδοσίαςτου Γκορμπατσόφ. Αυτό αποδείχνεται από τις προκαταβολικά καλά σχεδιασμένες και προετοιμασμένεςαυθόρμητες τάχα ταραχές και γεγονότα στο τέλος του 1989, σε όλες τις ανατολικο-ευρωπαϊκέςσοσιαλιστικές χώρες.Μετά τη συνάντηση στη Μάλτα το Δεκέμβρη 1989, ο Τζορτζ Μπους προειδοποίησε: «Στις ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες θα εξελιχθούν γεγονότα στα οποία η ΕΣΣΔ δεν πρέπει να αναμειχθεί»2.
Διείσδυση λόγω λειψής επαγρύπνησης
2) Ο ηγέτης του ΚΚΡΟ Γκ. Ζιουγκάνοφ, στην ομιλία του ενώπιον του ρωσικού Συνταγματικού δικαστηρίου το 1992, είπε:«Θέλω να υπενθυμίσω ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1960 εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα. Αυτό δεν ονομαζόταν περεστρόικα, ούτε ριζοσπαστική μεταρρύθμιση. Αυτό ήταν πρόγραμμα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, το οποίο εγκρίθηκε μετά την καραϊβική κρίση. Αυτό ήταν πρόγραμμα για την υπονόμευση του συνταγματικού καθεστώτος και για την καταστροφή της ΕΣΣΔ, σαν ενιαίου μεγάλου κράτους. Το σημείο - κλειδί αυτού του προγράμματος έλεγε: "Χωρίς την καταστροφή του ΚΚΣΕ είναι αδύνατο να εκραγεί η ΕΣΣΔ από μέσα. Η καταστροφή, όμως, τουΚΚΣΕ μπορεί να γίνει διεισδύοντας στα κέντρα καθοδήγησης του κόμματος".Σεβαστό δικαστήριο, ακούστε, τα πέντε σύντομα σημεία αυτού του προγράμματος:
1) Να παρουσιαστεί, εφιστώ την προσοχή σας στο ρήμα "να παρουσιαστεί", η ΕΣΣΔ σαν η τελευταία και ηπιο ολέθρια αυτοκρατορία της Γης και να γίνουν προσπάθειες καταστροφής με όλους τους τρόπους.
2) Να αποδειχτεί ότι η ΕΣΣΔ δεν ήταν ο αρχιτέκτονας της νίκης αλλά κακούργα σαν τους φασίστες, ότι αυτήδεν είναι άξια σεβασμού.
3) Μέσω του ασταμάτητου ανταγωνισμού των εξοπλισμών να εξαρθρωθεί ολοκληρωτικά η εξασθενισμένη από τον πόλεμο οικονομία, να μην επιτραπεί η πραγματοποίηση των συνταγματικών προνομίων, ειδικά στον τομέα του κοινωνικού προγράμματος.
4) Να αναφλεχτεί ο εθνικισμός στη βάση του εθνικο-θρησκευτικού εξτρεμισμού, να εκραγεί η χώρα από μέσα.
5) Μέσω των πρακτόρων επιρροής να κατευθυνθούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Να καταργηθεί ο συλλογικός τρόπος ζωής, να αποκοπεί το παρελθόν από το παρόν και έτσι να στερηθεί η χώρα το μέλλον της»3.
Στα μέσα του Ιούνη 1991 στη μυστική συνεδρίαση του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικής Ασφαλείας (ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ) Βλαντιμίρ Κριουτσκόφ δήλωσε:«Η πατρίδα μας βρίσκεται στα όρια της καταστροφής. Οι ΗΠΑ και κάποιες άλλες δυτικές χώρες θεωρούν ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ είναι τέτοια, που χωρίς ενέργειες εξαιρετικού χαρακτήρα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Το να αδρανούμε - αυτό σημαίνει να αναλάβουμε μια βαριά ευθύνη για τις τραγικές συνέπειες, που πραγματικά είναι απρόβλεπτες. Από τη σοφία και την αποφασιστικότητά μας εξαρτάται το αν θα υπάρχει ή δε θα υπάρχει μεγάλο κράτος»4.
Αξιοσημείωτο είναι και το παρακάτω γεγονός: «Ο πρόεδρος της ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ Βλ. Κριουτσκόφ,ενημέρωσε τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΣΕ και Πρόεδρο της ΕΣΣΔ Μ. Γκορμπατσόφ, ότι υπάρχουν πληροφορίες για το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ Αλεξ. Γιάκοβλεφ, ότι ο ίδιος έχει σχέσεις μετην ΚΥΠ και ότι επιβάλλεται να ερευνηθεί η υπόθεσή του. Ο Γκορμπατσόφ απαγόρευσε στην ΚΑ - ΓΚΕ -ΜΠΕ να ασχολείται με το ζήτημα αυτό»5.
Οι περιπτώσεις αυτές, αλλά και άλλες που μπορεί να υπάρχουν, δείχνουν ότι υπήρξαν και τίμιες φωνέςανθρώπων και, μάλιστα, υψηλά ιστάμενων στην κομματική και κρατική ιεραρχία της Σοβιετικής Ένωσης, που κρούανε τον κώδωνα του κινδύνου.Οπως γνωρίζει σήμερα όλος ο κόσμος, τα γεγονότα που επακολούθησαν τον Αύγουστο και το Δεκέμβρη του1991 έβαλαν τέλος στην ύπαρξη του ΚΚΣΕ και της ΕΣΣΔ. Οι κύριοι «ήρωες» της πέμπτης φάλαγγας αυτών των πράξεων ήταν ο Γκορμπατσόφ και ο Γιέλτσιν, και οι δυο τους με κομματικό βιβλιάριο No 1, οι γονείς και των δυο είχαν διωχτεί για αντισοβιετική δράση. Ετσι, πέντε δεκαετίες μετά την εκπόνηση του σχεδίου του Αλαν Ουέλς Ντάλες, ο Τζ. Μπέικερ - πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ - με ασυνήθιστη υπερηφάνεια και ικανοποίηση δήλωνε: «Εμείς ξοδέψαμε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες τρισεκατομμύρια δολάρια για να νικήσουμε στον ψυχρό πόλεμο».6
Σύμφωνα με τις διευκρινίσεις του ΓΓ του ΚΚ ΗΠΑ Γκας Χολ: «Η Αμερική ξόδεψε πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια στον ψυχρό πόλεμο»7.
Και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον συμπληρώνει: «Αφού μπορέσαμε να δαπανήσουμε τρισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσουμε τη νίκη κατά του κομμουνισμού στον "ψυχρό πόλεμο",τώρα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να καταβάλουμε ένα ελάχιστο μέρος αυτού του ποσού για να βοηθήσουμε στην επιτυχία της δημοκρατίας».8
ΑνακεφαλαιώνονταςΑυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα και η αντικειμενική αλήθεια για το μακρόχρονο προτσές της υπονόμευσης, που συντέλεσε στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και στην παλινόρθωση τουκαπιταλισμού.Ανακεφαλαιώνοντας πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ήταν απαραίτητο να δείξουμε ακριβώς το πώς σχεδίαζε τη νέα εκστρατεία του και το πώς ενεργούσε ο ιμπεριαλισμός ενάντια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στην προκειμένη περίπτωση οι κομμουνιστές και η εργατική τάξη της σοσιαλιστικής κοινότητας δεν έκαναν πράξη αυτά που τους δίδαξαν ο Μαρξ και ο Ενγκελς: «Το καθήκον να διεισδύει στα μυστικά της διεθνούς πολιτικής, να επιτηρεί τις διπλωματικές πράξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεών της, αν παρουσιαστεί ανάγκη να αντιδρά σ' αυτές, με κάθε δυνατό μέσο...» (Κ. Μαρξ και Φρ. Ενγκελς, «Διαλεχτά έργα», τόμ. 1, σελ. 450 - 451).Δυστυχώς, οι ηγεσίες των Κομμουνιστικών Κομμάτων των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών χωρών αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων και δεν προσανατολίστηκαν σωστά στην καινούργια διεθνή κατάσταση. Δεν μπόρεσαν να συλλάβουν τις βασικές τάσεις της κοινωνικής εξέλιξης μέσα στα πλαίσια της ταξικής πάλης ανάμεσα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα,όπως και της επιστημονικο-τεχνικής επανάστασης.Παρ' όλα αυτά, οι αντίπαλοι του σοσιαλισμού όποιες και όσες θεωρίες και αν επινοήσουν τίποτα δεν μπορεί να σώσει τον καπιταλισμό. Παρά και ανεξάρτητα από τα όποια πισωγυρίσματα και ζιγκ-ζαγκ η καταδίκη της Ιστορίας είναι αμετάκλητη και τελεσίδικη: Ο καπιταλισμός θα αντικατασταθεί οπωσδήποτε επαναστατικά από το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
«Οποιες και αν είναι οι δυσκολίες της επανάστασης και οι πιθανές προσωρινές αποτυχίες της ή τα κύματατης αντεπανάστασης, η τελική νίκη του προλεταριάτου είναι αναπόφευκτη»9.
Ο σοσιαλισμός, αν και υπέστη μια ήττα, έστω και προσωρινή, είναι παρών, θα επανέλθει οπωσδήποτε στο προσκήνιο, απαλλαγμένος από τις όποιες ελλείψεις, αδυναμίες και λάθη του, ανανεωμένος, δριμύτερος καιαυτή τη φορά για τα καλά και για πάντα. Ηδη, ακούω τα βήματά του και, να, ξανακτυπά την πόρτα τηςΙστορίας αναφωνώντας:
«Περίμενε με, θα γυρίσω».
(Κωνσταντίν Σίμονοφ).
1. Μιχαήλ Κίλεφ: «Ο Χρουστσόφ και η καταστροφή της ΕΣΣΔ». Εκδοτικός Οίκος «Χρίστο Μπότεφ». Σόφια 1999, σελ. 88 - 89.
2. Στο ίδιο, σελ. 90.
3. Στο ίδιο σελ. 87 - 88.
4. Στο ίδιο σελ. 91.
5. Στο ίδιο σελ. 91.
6. Στο ίδιο σελ. 91.
7. Στο ίδιο.
8. Στο ίδιο.
9. Β. Ι. Λένιν: «Υλικά σχετικά με την αναθεώρηση του Προγράμματος του Κόμματος». Απαντα, τόμος 32, σελ. 140
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και της δεκαετίας του '80 ο ιμπεριαλισμός αναπροσαρμόζεται. Με τοπρόσχημα της δήθεν αλλαγής στη στρατιωτικο-στρατηγική ισορροπία προς όφελος του σοσιαλισμού,αλλάζει την τακτική του. Περνάει σε μια νέα φάση της συστηματικής ρεβανσιστικής προσπάθειας. Μεεπικεφαλής τις ΗΠΑ εγκαινίασε ένα νέο κυνηγητό των εξοπλισμών. Και αυτό όχι μόνο στη Γη, αλλά και στοδιάστημα με το λεγόμενο «πόλεμο των άστρων».Γι' αυτές τις αλλαγές στην τακτική του ιμπεριαλισμού υπήρξαν διάφορες πληροφορίες και προειδοποιήσειςπρος τις κομματικές και κρατικές ηγεσίες των σοσιαλιστικών χωρών για τους κινδύνους που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν.Σήμερα έγινε σαφές περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι όλες αυτές οι φωνές ανησυχίας για τις τύχες τουσοσιαλισμού απευθύνονταν σε «ώτα μη ακουόντων», σε εσκεμμένα βουλωμένα αυτιά με βουλοκέρι. Γι'αυτό και έμειναν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Δεν εισακούστηκαν από κανέναν. Παραδείγματος χάρη:
1) Δύο δεκαετίες περίπου μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το 1977 ο Γιούρι Αντρόποφ σε σχετική αναφορά του προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ, έγραφε:«Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ, τον τελευταίο καιρό η ΚΥΠ των ΗΠΑ στη βάσητων αναλύσεων και των προβλέψεων των ειδικών της για την παραπέρα ανάπτυξη της ΕΣΣΔ, επεξεργάζεται σχέδια για την ενεργοποίηση της εχθρικής δραστηριότητας, που αποβλέπει στη διάλυση της σοβιετικής κοινωνίας και την αποδιοργάνωση της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό η αμερικανική κατασκοπία έβαλε για σκοπό της τη στρατολόγηση πρακτόρων για την επίδραση των σοβιετικών πολιτών, να τους εκπαιδεύσει και να τους προωθήσει στη σφαίρα της διεύθυνσης της πολιτικής, στην οικονομία, και στην επιστήμη της ΕΣΣΔ.Η ΚΥΠ επεξεργάστηκε πρόγραμμα ατομικής προετοιμασίας των πρακτόρων, με σκοπό την απόκτηση συνηθειών για κατασκοπευτική δράση, όπως και τη συμπυκνωμένη πολιτική και ιδεολογική τους καλλιέργεια. Εκτός αυτού, μια από τις σπουδαιότερες πλευρές στην προετοιμασία αυτής της πρακτορικής οργάνωσης είναι η διδασκαλία της μεθοδολογίας για τη διεύθυνση τομέων της λαϊκής οικονομίας. Η ηγεσία της αμερικανικής κατασκοπίας σχεδιάζει στοχοπροσηλωμένα και επίμονα, χωρίς να λογαριάζει τις απώλειες, να αναζητεί άτομα ικανά με τα προσωπικά τους προσόντα, προοπτικά να καταλάβουν διοικητικές θέσεις στο μηχανισμό διεύθυνσης και να εκπληρώνουν τα καθήκοντα που διατυπώνει ο αντίπαλος. Βέβαια, η ΚΥΠ θεωρεί ότι η δράση των ξεχωριστών, ανεξάρτητων μεταξύ τους πρακτόρων, που εφαρμόζουν στη ζωή την πολιτική των σαμποτάζ στη λαϊκή οικονομία, και την παραβίαση των υποδείξεων της ηγεσίας, θα συντονίζονται και θα καθοδηγούνται από ένα κέντρο μέσα στα πλαίσια της αμερικανικής κατασκοπίας.Σύμφωνα με το σχέδιο της ΚΥΠ, η στοχοπροσηλωμένη δράση θα συντελεί στη δημιουργία συγκεκριμένων δυσκολιών εσωτερικού πολιτικού χαρακτήρα, στη Σοβιετική Ενωση, θα συγκρατήσει την ανάπτυξη της οικονομίας μας. Θα κατευθύνει τις επιστημονικές έρευνες σε αδιέξοδες κατευθύνσεις. Κατά την επεξεργασία των παραπάνω προγραμμάτων, η αμερικανική κατασκοπία ξεκινούσε από το γεγονός ότι οι αυξανόμενες επαφές της ΕΣΣΔ με τη Δύση, δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την υλοποίησή τους στις σύγχρονες συνθήκες. Οπως δηλώνουν οι Αμερικανοί πράκτορες, που προορίζονται άμεσα για τη δράση αυτής της πρακτορικής οργάνωσης, το πραγματοποιούμενο προς το παρόν πρόγραμμα των αμερικανικών ειδικών υπηρεσιών, θα συμβάλει στην ποιοτική αλλαγή στις διάφορες σφαίρες της ζωής στην κοινωνία μας, και πρώτα απ' όλα, στην οικονομία που, σε τελευταία ανάλυση, θα οδηγήσει στην αποδοχή από την ΕΣΣΔ πολλών δυτικών ιδανικών. Η ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ αναλύει τις πληροφορίες αυτές για τη λήψη μέτρωνανακάλυψης και ματαίωσης των σχεδίων της αμερικανικής κατασκοπίας. Υπογραφή - Πρόεδρος της ΚΑ -ΓΚΕ - ΜΠΕ - Γιούρι Αντρόποφ».1
Σχετικά με αυτά πρέπει να θυμίσουμε τη συνάντηση του Γκορμπατσόφ με τον Μπους (τον πατέρα) στηΜάλτα στις αρχές Δεκέμβρη 1989. Σε αυτή τη συνάντηση διευκρινίστηκε το τελικό σχέδιο της προδοσίαςτου Γκορμπατσόφ. Αυτό αποδείχνεται από τις προκαταβολικά καλά σχεδιασμένες και προετοιμασμένεςαυθόρμητες τάχα ταραχές και γεγονότα στο τέλος του 1989, σε όλες τις ανατολικο-ευρωπαϊκέςσοσιαλιστικές χώρες.Μετά τη συνάντηση στη Μάλτα το Δεκέμβρη 1989, ο Τζορτζ Μπους προειδοποίησε: «Στις ανατολικο-ευρωπαϊκές χώρες θα εξελιχθούν γεγονότα στα οποία η ΕΣΣΔ δεν πρέπει να αναμειχθεί»2.
Διείσδυση λόγω λειψής επαγρύπνησης
2) Ο ηγέτης του ΚΚΡΟ Γκ. Ζιουγκάνοφ, στην ομιλία του ενώπιον του ρωσικού Συνταγματικού δικαστηρίου το 1992, είπε:«Θέλω να υπενθυμίσω ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1960 εκπονήθηκε ένα πρόγραμμα. Αυτό δεν ονομαζόταν περεστρόικα, ούτε ριζοσπαστική μεταρρύθμιση. Αυτό ήταν πρόγραμμα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, το οποίο εγκρίθηκε μετά την καραϊβική κρίση. Αυτό ήταν πρόγραμμα για την υπονόμευση του συνταγματικού καθεστώτος και για την καταστροφή της ΕΣΣΔ, σαν ενιαίου μεγάλου κράτους. Το σημείο - κλειδί αυτού του προγράμματος έλεγε: "Χωρίς την καταστροφή του ΚΚΣΕ είναι αδύνατο να εκραγεί η ΕΣΣΔ από μέσα. Η καταστροφή, όμως, τουΚΚΣΕ μπορεί να γίνει διεισδύοντας στα κέντρα καθοδήγησης του κόμματος".Σεβαστό δικαστήριο, ακούστε, τα πέντε σύντομα σημεία αυτού του προγράμματος:
1) Να παρουσιαστεί, εφιστώ την προσοχή σας στο ρήμα "να παρουσιαστεί", η ΕΣΣΔ σαν η τελευταία και ηπιο ολέθρια αυτοκρατορία της Γης και να γίνουν προσπάθειες καταστροφής με όλους τους τρόπους.
2) Να αποδειχτεί ότι η ΕΣΣΔ δεν ήταν ο αρχιτέκτονας της νίκης αλλά κακούργα σαν τους φασίστες, ότι αυτήδεν είναι άξια σεβασμού.
3) Μέσω του ασταμάτητου ανταγωνισμού των εξοπλισμών να εξαρθρωθεί ολοκληρωτικά η εξασθενισμένη από τον πόλεμο οικονομία, να μην επιτραπεί η πραγματοποίηση των συνταγματικών προνομίων, ειδικά στον τομέα του κοινωνικού προγράμματος.
4) Να αναφλεχτεί ο εθνικισμός στη βάση του εθνικο-θρησκευτικού εξτρεμισμού, να εκραγεί η χώρα από μέσα.
5) Μέσω των πρακτόρων επιρροής να κατευθυνθούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Να καταργηθεί ο συλλογικός τρόπος ζωής, να αποκοπεί το παρελθόν από το παρόν και έτσι να στερηθεί η χώρα το μέλλον της»3.
Στα μέσα του Ιούνη 1991 στη μυστική συνεδρίαση του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικής Ασφαλείας (ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ) Βλαντιμίρ Κριουτσκόφ δήλωσε:«Η πατρίδα μας βρίσκεται στα όρια της καταστροφής. Οι ΗΠΑ και κάποιες άλλες δυτικές χώρες θεωρούν ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ είναι τέτοια, που χωρίς ενέργειες εξαιρετικού χαρακτήρα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Το να αδρανούμε - αυτό σημαίνει να αναλάβουμε μια βαριά ευθύνη για τις τραγικές συνέπειες, που πραγματικά είναι απρόβλεπτες. Από τη σοφία και την αποφασιστικότητά μας εξαρτάται το αν θα υπάρχει ή δε θα υπάρχει μεγάλο κράτος»4.
Αξιοσημείωτο είναι και το παρακάτω γεγονός: «Ο πρόεδρος της ΚΑ - ΓΚΕ - ΜΠΕ Βλ. Κριουτσκόφ,ενημέρωσε τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΣΕ και Πρόεδρο της ΕΣΣΔ Μ. Γκορμπατσόφ, ότι υπάρχουν πληροφορίες για το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ Αλεξ. Γιάκοβλεφ, ότι ο ίδιος έχει σχέσεις μετην ΚΥΠ και ότι επιβάλλεται να ερευνηθεί η υπόθεσή του. Ο Γκορμπατσόφ απαγόρευσε στην ΚΑ - ΓΚΕ -ΜΠΕ να ασχολείται με το ζήτημα αυτό»5.
Οι περιπτώσεις αυτές, αλλά και άλλες που μπορεί να υπάρχουν, δείχνουν ότι υπήρξαν και τίμιες φωνέςανθρώπων και, μάλιστα, υψηλά ιστάμενων στην κομματική και κρατική ιεραρχία της Σοβιετικής Ένωσης, που κρούανε τον κώδωνα του κινδύνου.Οπως γνωρίζει σήμερα όλος ο κόσμος, τα γεγονότα που επακολούθησαν τον Αύγουστο και το Δεκέμβρη του1991 έβαλαν τέλος στην ύπαρξη του ΚΚΣΕ και της ΕΣΣΔ. Οι κύριοι «ήρωες» της πέμπτης φάλαγγας αυτών των πράξεων ήταν ο Γκορμπατσόφ και ο Γιέλτσιν, και οι δυο τους με κομματικό βιβλιάριο No 1, οι γονείς και των δυο είχαν διωχτεί για αντισοβιετική δράση. Ετσι, πέντε δεκαετίες μετά την εκπόνηση του σχεδίου του Αλαν Ουέλς Ντάλες, ο Τζ. Μπέικερ - πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ - με ασυνήθιστη υπερηφάνεια και ικανοποίηση δήλωνε: «Εμείς ξοδέψαμε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες τρισεκατομμύρια δολάρια για να νικήσουμε στον ψυχρό πόλεμο».6
Σύμφωνα με τις διευκρινίσεις του ΓΓ του ΚΚ ΗΠΑ Γκας Χολ: «Η Αμερική ξόδεψε πέντε τρισεκατομμύρια δολάρια στον ψυχρό πόλεμο»7.
Και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον συμπληρώνει: «Αφού μπορέσαμε να δαπανήσουμε τρισεκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσουμε τη νίκη κατά του κομμουνισμού στον "ψυχρό πόλεμο",τώρα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να καταβάλουμε ένα ελάχιστο μέρος αυτού του ποσού για να βοηθήσουμε στην επιτυχία της δημοκρατίας».8
ΑνακεφαλαιώνονταςΑυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα και η αντικειμενική αλήθεια για το μακρόχρονο προτσές της υπονόμευσης, που συντέλεσε στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και στην παλινόρθωση τουκαπιταλισμού.Ανακεφαλαιώνοντας πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ήταν απαραίτητο να δείξουμε ακριβώς το πώς σχεδίαζε τη νέα εκστρατεία του και το πώς ενεργούσε ο ιμπεριαλισμός ενάντια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στην προκειμένη περίπτωση οι κομμουνιστές και η εργατική τάξη της σοσιαλιστικής κοινότητας δεν έκαναν πράξη αυτά που τους δίδαξαν ο Μαρξ και ο Ενγκελς: «Το καθήκον να διεισδύει στα μυστικά της διεθνούς πολιτικής, να επιτηρεί τις διπλωματικές πράξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεών της, αν παρουσιαστεί ανάγκη να αντιδρά σ' αυτές, με κάθε δυνατό μέσο...» (Κ. Μαρξ και Φρ. Ενγκελς, «Διαλεχτά έργα», τόμ. 1, σελ. 450 - 451).Δυστυχώς, οι ηγεσίες των Κομμουνιστικών Κομμάτων των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών χωρών αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων και δεν προσανατολίστηκαν σωστά στην καινούργια διεθνή κατάσταση. Δεν μπόρεσαν να συλλάβουν τις βασικές τάσεις της κοινωνικής εξέλιξης μέσα στα πλαίσια της ταξικής πάλης ανάμεσα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα,όπως και της επιστημονικο-τεχνικής επανάστασης.Παρ' όλα αυτά, οι αντίπαλοι του σοσιαλισμού όποιες και όσες θεωρίες και αν επινοήσουν τίποτα δεν μπορεί να σώσει τον καπιταλισμό. Παρά και ανεξάρτητα από τα όποια πισωγυρίσματα και ζιγκ-ζαγκ η καταδίκη της Ιστορίας είναι αμετάκλητη και τελεσίδικη: Ο καπιταλισμός θα αντικατασταθεί οπωσδήποτε επαναστατικά από το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
«Οποιες και αν είναι οι δυσκολίες της επανάστασης και οι πιθανές προσωρινές αποτυχίες της ή τα κύματατης αντεπανάστασης, η τελική νίκη του προλεταριάτου είναι αναπόφευκτη»9.
Ο σοσιαλισμός, αν και υπέστη μια ήττα, έστω και προσωρινή, είναι παρών, θα επανέλθει οπωσδήποτε στο προσκήνιο, απαλλαγμένος από τις όποιες ελλείψεις, αδυναμίες και λάθη του, ανανεωμένος, δριμύτερος καιαυτή τη φορά για τα καλά και για πάντα. Ηδη, ακούω τα βήματά του και, να, ξανακτυπά την πόρτα τηςΙστορίας αναφωνώντας:
«Περίμενε με, θα γυρίσω».
(Κωνσταντίν Σίμονοφ).
1. Μιχαήλ Κίλεφ: «Ο Χρουστσόφ και η καταστροφή της ΕΣΣΔ». Εκδοτικός Οίκος «Χρίστο Μπότεφ». Σόφια 1999, σελ. 88 - 89.
2. Στο ίδιο, σελ. 90.
3. Στο ίδιο σελ. 87 - 88.
4. Στο ίδιο σελ. 91.
5. Στο ίδιο σελ. 91.
6. Στο ίδιο σελ. 91.
7. Στο ίδιο.
8. Στο ίδιο.
9. Β. Ι. Λένιν: «Υλικά σχετικά με την αναθεώρηση του Προγράμματος του Κόμματος». Απαντα, τόμος 32, σελ. 140
