Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Η δουλειά των κομμουνιστών στην εργατική τάξη

Μία εξαιρετική παρέμβαση στον προσυνεδριακό διάλογο για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ με τίτλο "Ενίσχυση της δουλειάς μας στην εργατική τάξη με παραπέρα βελτίωση των δεικτών της" από τον Γκώγκος Θανάσης, Μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική δουλειά.
Το παραθέτουμε;

Κατηγορείται το ΚΚΕ πως με τη δράση και τα συνθήματά του στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, στενεύει, βάζει ως όρο τη συμφωνία με το σοσιαλισμό. Πέρα απ' τους γνωστούς πολιτικούς αντιπάλους, καταμερισμένο ρόλο έχει ο κάθε είδους διαδικτυακός φραξιονισμός που έψαχνε και ψάχνει το πλάτεμα της γραμμής στο κίνημα, που καθορίζει γραμμή με βάση τον πιθανό κοινοβουλευτικό συσχετισμό, που αναζητά το πιο γενικό, αόριστο και βολικό σύνθημα και τη γραμμή συσπείρωσης που θα τους χωρέσει όλους. Ήταν οι φωνές που κατηγορούσαν το ΚΚΕ για ανθενωτική δράση στο κίνημα, για μαξιμαλισμό στα αιτήματα, που καλούσαν στις οσμώσεις των πλατειών, στην κυβερνώσα αριστερά, στα κάλπικα δημοψηφίσματα. Ηταν η γραμμή του πολιτικού και ιδεολογικού αφοπλισμού του ΚΚΕ.
Πέρα από την αθλιότητα των παραπάνω απόψεων που συκοφαντούν την καθημερινή και ακούραστη δράση κομμουνιστών και φίλων που αγωνίζονται πάνω στα καθημερινά λαϊκά προβλήματα, που παλεύουν για την ουσιαστική ενότητα μέσα στα σωματεία και τη μαζικοποίησή τους, υιοθετούν ως βάση προσανατολισμού των σωματείων την αποκοπή τους από την προοπτική, την αξιοποίησή τους ως όχημα κυβερνητικών εναλλαγών, την αδυναμία συμβολής τους στον απεγκλωβισμό δυνάμεων από τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Χωρίς χοντροκομμένες κινήσεις που μπορεί άθελά μας ενδεχομένως να μετατρέπουν τα συνδικάτα σε ΚΟΒ λ.χ. να αντιγράφονται σχεδόν αυτολεξεί κομματικές ανακοινώσεις και συνθήματα, η πολιτικοποίηση της δράσης των συνδικάτων είναι αντικειμενική. Δεν μπορεί η αντιπαράθεση να περιορίζεται μόνο στο πλαίσιο πάλης, στη διαφοροποίηση στις οικονομικές διεκδικήσεις.
Απάντηση σήμερα είναι η υλοποίηση των αποφάσεών μας, η ανεμπόδιστη και παραπέρα ισχυροποίηση του προσανατολισμού μας με επίκεντρο την εργατική δουλειά, η ολόπλευρη καθοδήγηση των δυνάμεών μας με άξονα τους κλάδους και τους τόπους εργασίας. Ισχυροποίηση που συνδυάζεται με την ανάπτυξη αντισωμάτων σε οποιαδήποτε πίεση, αυστηρή προσήλωση στις σύνθετες υποχρεώσεις που απαιτεί η εργατική δουλειά. Καθήκον που πρέπει να διαπνέει τη δουλειά όλων των καθοδηγητικών οργάνων, των κομματικών ομάδων. Οι Θέσεις σε αυτήν την κατεύθυνση βοηθούν, εξοπλίζουν, προσανατολίζουν.
Ο προσανατολισμός στην εργατική δουλειά είναι καθήκον μακράς πνοής. Πολλές φορές η καθημερινότητα, το άγχος του άμεσου αποτελέσματος, αλλά και απροσδιόριστες εξελίξεις όπως οι συνεχείς εκλογικές μάχες είναι παράγοντες που μπορεί να μας λοξοδρομήσουν ασυνείδητα, να μας επιστρέφουν σε έναν πιο γνώριμο και οικείο τρόπο δουλειάς με άξονα τη γειτονιά.
Βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί, πρέπει να κατοχυρωθούν, να απλωθούν, να δυναμώσουν. Παράλληλα πρέπει να ξεπεραστούν δυσκολίες και καθυστερήσεις που εκφράζονται σε αρκετούς δείκτες της δουλειάς μας.
Η διάταξη δυνάμεων και στελεχών με επίκεντρο τους χώρους εργασίας είναι αυτή που θα συμπαρασύρει προς τα εμπρός όλη την κομματική δουλειά. Δεν πρέπει να υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Η προσαρμογή απαιτεί χρόνο, γερό τιμόνι, ώστε να μη μας παρασέρνουν οι εξελίξεις.
Η κινητικότητα στη διάρθρωση των κλάδων ως αποτέλεσμα της συγκέντρωσης και των επιχειρηματικών ανταγωνισμών, πρέπει να παρακολουθείται στενά, ώστε άμεσα να καθορίζεται ο αντίστοιχος σχεδιασμός και διάταξη, για να πατάει καλύτερα η κομματική οικοδόμηση. Υπάρχουν παραδείγματα που η οργανωτική διάταξη σήμερα θα έπρεπε να είναι πιο άμεση, πιο ορθολογική απέναντι σε ομίλους, σε επιχειρήσεις και υποκλάδους που αναπτύσσονται.
Ο τρόπος καθοδήγησης χρειάζεται συνεχώς να βελτιώνεται. Να βοηθά στη συσσώρευση και στη γενίκευση πείρας, στην εξέλιξη των συντρόφων, στη δημιουργία νέων εργατικών στελεχών. Να αξιοποιείται η παράνομη δουλειά ώστε να «προφυλάσσεται», να στερεώνεται και να δυναμώνει η κομματική παρέμβαση στους κλάδους για να ενισχύονται ζωτικοί δείκτες του Κόμματός μας. Να υπάρχει σωστό δέσιμο με τη δράση στη γειτονιά, καθώς η κομματική δουλειά στους κλάδους δε διαχωρίζεται και δεν υποκαθιστά την παρέμβαση στη συνοικία ούτε φυσικά λειτουργούν αντιπαραθετικά. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να βαραίνει στο ζύγι ο προσανατολισμός στους κλάδους π.χ. η δημιουργία ΚΟΒ ή κομματικού πυρήνα σε ένα εργοστάσιο, εκεί που δεν φτάνουν τα ποδάρια μιας κλαδικής ΚΟΒ, είναι στοιχείο αναβαθμισμένης και ενιαίας κομματικής δράσης ανάμεσα στη συνοικία και τον κλάδο.
Εξακολουθούν να υπάρχουν αδυναμίες που δεν πρέπει να παραμένουν π.χ. σε συντρόφους - εργαζόμενους που βρίσκονται στη γειτονιά και για χ-ψ λόγους δεν είναι στις κλαδικές οργανώσεις τους, απαιτείται εξειδικευμένη καθοδήγηση με βάση τις κατευθύνσεις στον κλάδο τους. Αντίστοιχα, χρειάζεται βοήθεια και έλεγχος για τη δράση τους στο χώρο εργασίας, για τη συμβολή και συμμετοχή τους στη δράση του σωματείου. Να μην περιοριζόμαστε σε γενική καθοδήγηση με βάση τις κεντρικές εξελίξεις.
Η ενδυνάμωση στην εργατική δουλειά έχει άμεση αντανάκλαση στην παρέμβασή μας στο κίνημα. Τα σωματεία που υπάρχουν σε αρκετές περιοχές αποτελούν σημαντικό όπλο. Γι' αυτό και το βάρος στη λειτουργία και τη δράση τους, πρέπει να είναι ουσιαστικό και όχι συνθηματικό, να βοηθά στη συγκέντρωση και την απόσπαση δυνάμεων, στην ανάπτυξη ταξικής συνείδησης. Παράλληλα, στο οργανωτικό κομμάτι της ανασύνταξης, υπάρχουν δυνατότητες δημιουργίας νέων σωματείων σε αρκετές περιοχές, σε διάφορους κλάδους. Να βοηθάμε το ΠΑΜΕ να παίξει ολοκληρωμένα το ρόλο του, να διευρύνεται με νέες δυνάμεις.
Αντίστοιχα, οι Λαϊκές Επιτροπές αν δεν πατήσουν γερά πάνω στις κοινωνικές δυνάμεις αλλά αυτονομηθούν από αυτές, δεν θα έχουν μακρά πορεία επιβίωσης. Αν αντιμετωπίζουμε τις Λαϊκές Επιτροπές ως μια αυτοτελή μαζική οργάνωση που απαρτίζεται από την εδαφική ΚΟΒ και έναν στενό κομματικό περίγυρο, σίγουρα δεν είναι αυτό που θέλουμε. Αν κρίκος δεν είναι η εργατική δουλειά και το δέσιμο με τα σωματεία σε σταθερή βάση, θα υπάρχουν φαινόμενα εκπτώσεων στο περιεχόμενό τους, που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν στον εκφυλισμό τους.
Οι Λαϊκές Επιτροπές πρέπει να παλεύουν ουσιαστικά και συγκεκριμένα για την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, να έχουν δέσιμο με αρχαιρεσίες, σταθερό προσανατολισμό σε χώρους δουλειάς, να μη μένουν μόνο στο επίπεδο της εξόρμησης. Αλλά και από την ανάποδη, τα σωματεία πρέπει να δένονται με τον τόπο κατοικίας. Να αποκτήσουν οργανωτική πρόσβαση στις γειτονιές εκεί που μένει και εργάζεται μεγάλο τμήμα ανοργάνωτων εργαζομένων. Η διείσδυσή τους στη γειτονιά πρέπει να μας απασχολήσει.
Καταληκτικά, το καθήκον της αναδιάταξης και της καθοδήγησης των δυνάμεών μας με επίκεντρο τη δουλειά μας στην εργατική τάξη, πρέπει να είναι διαρκές και όχι στατικό. Είναι από τα βασικά ζητήματα που πρέπει καθοδηγητικά να σκύψουμε από πάνω, να ελέγχεται σταθερά. Διαφορετικά, όση συμφωνία κι αν υπάρχει με τις Θέσεις εφόσον δεν υπηρετείται από ένα σχέδιο διάταξης των δυνάμεών μας που να στηρίζει την εργατική δουλειά, θα προκύπτουν προβλήματα ως προς την υλοποίηση των αποφάσεών μας.

Καρλ Μαρξ

«Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρόκειται να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδανικό προς το οποίο πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί την παρούσα κατάσταση πραγμάτων».