Ορισμένοι νομίζουν πως μπορούν να γράφουν και να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν, να κατασκευάζουν πραγματικότητες, λες και σ’ αυτή τη χώρα γεννηθήκαμε χθες.
Δυστυχώς για αυτούς που μπαίνουν μπροστά σ’ αυτό το παιχνίδι και κυρίως γι’ αυτούς που τους στηρίζουν με διάφορους τρόπους (ξέρουν αυτοί), υπάρχει και η ιστορία.
Αυτή η ιστορία με τους «διαφωνούντες» του ΚΚΕ κρατάει πολλά χρόνια. Όποτε κάποιος ξεστράτιζε απ’ το δύσκολο δρόμο που τραβά το ΚΚΕ γίνονταν αμέσως το αγαπημένο παιδί των αστικών μέσων ενημέρωσης. Οι «καταγγελίες» τους γέμιζαν τις σελίδες των εφημερίδων, εμπλουτισμένες με σχόλια για το «αντιδημοκρατικό», «σταλινικό» ΚΚΕ κτλ κτλ.
Πάντα όμως, βοηθάει να μιλάμε με παραδείγματα γι’ αυτό και θα ανασύρω ένα παράδειγμα απ’ το «χρονοντούλαπο» της ιστορίας.
Ας θυμηθούμε λοιπόν τον Μάκη Κοψίδη (μη ρωτάτε ποιος είναι αυτός, διαβάστε παρακάτω…)
Ο Μάκης Κοψίδης ήταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που αποχώρησε το 2002 απ’ το Κόμμα.
Γιατί διαφώνησε τότε ο Κοψίδης;; Για να δούμε μερικά αποσπάσματα απ’ την επιστολή που δημοσιοποίησε τότε.
Προειδοποιώ: Οποιαδήποτε ομοιότητα βρείτε με κείμενα του «Εργατικού» Αγώνα, του «νευροσπάστη, της «Νέας Σποράς» και του Αλέκου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ.
«Ενώ οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται και οι επιπτώσεις στην πλειοψηφία του λαού πολλαπλασιάζονται λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής και της επιθετικότητας της "νέα τάξης" η ηγετική ομάδα του Κόμματος αντί να προχωρήσει σε ένα πλατύ, ενωτικό άνοιγμα για να συσπειρώσει ευρύτερα λαϊκά στρώματα, ενισχύει τη γραμμή ομφαλοσκόπησης και περιχαράκωσης.»
Σας θυμίζει κάτι;; Πάμε παρακάτω:
«Πέρα και έξω από τις αποφάσεις Συνεδρίων για τις προϋποθέσεις οικοδόμησης του Μετώπου και τη γραμμή συσπείρωσης, στην πράξη υιοθετείται αυθαίρετα μια άλλη γραμμή συσπείρωσης που αποτελείται από στόχους σοσιαλιστικής επανάστασης.»
Το λέω ξανά. Αυτά τα γράφει ο Κοψίδης το 2002!!! Όχι ο «Εργατικός Αγώνας» σήμερα…
«προωθούνται απόψεις που παραπέμπουν τα πάντα στο σοσιαλισμό και ακυρώνουν κάθε δυνατότητα αγώνα για υπεράσπιση κατακτήσεων σήμερα.»
Ξανά Κοψίδης… δεν κοροϊδεύω!!
«Αυτή η πολιτική γραμμή δε συσπειρώνει, αλλά απωθεί, αφού δεν παίρνει υπόψη της τις προϋποθέσεις και τους όρους ριζοσπαστικοποίησης των συνειδήσεων. Μια γραμμή που ξεκόβει το Κόμμα από τις λαϊκές δυνάμεις.»
«Στο επίπεδο της εσωκομματικής δημοκρατίας, ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας, η ηγετική ομάδα προσπαθεί να θωρακίσει την πολιτική της πρακτική και να εξουδετερώσει τις αντιδράσεις που προκαλούνται, καταστρατηγώντας θεμελιακές αρχές λειτουργίας και καταστατικές διατάξεις.»
Από εδώ τα πήρε ο Ζηλάκος…
Αυτά, νομίζω φτάνει ως εδώ. Με 10 μόνο γραμμές αποδεικνύεται ότι όσα λένε σήμερα οι διάφορες χαφιέδικες ιστοσελίδες και ορισμένα πρώην του ΚΚΕ, εχουν ειπωθεί ήδη από τον Κοψίδη πάνω από 10 χρόνια!! Μιλάμε πραγματικά για "ΚΑΡΜΠΟΝ".
Εννοείται ότι όλες αυτές οι «καταγγελίες» έγιναν αμέσως ρεπορτάζ στο Βήμα, την Ελευθεροτυπία και πάει λέγοντας και δώστου αναλύσεις για το ΚΚΕ που είναι σε κρίση, αποκαλύψεις του πρώην «σημαντικού» στελέχους του ΚΚΕ κτλ κτλ.
Αυτά έλεγε λοιπόν ο Κοψίδης το 2002, ενάντια στην «ηγετική ομάδα» γιατί νοιάζονταν για το καλό του ΚΚΕ που, όπως έλεγε, ο «ρόλος του είναι αναντικατάστατος». Τα ίδια λένε σήμερα, όπως είπα, οι διάφοροι ανώνυμοι του διαδικτύου και άλλοι που επίσης «νοιάζονται για το ΚΚΕ».
Το πρώτο δίδαγμα της ιστορίας προέρχεται από την παλαιότητα και την σκουριά αυτών των απόψεων.
Το δεύτερο δίδαγμα προέρχεται απ’ την πορεία του κ. Κοψίδη.
Το 2002 ήταν κάποιος που αγωνιούσε για την πορεία του Κόμματος στα χέρια της «ηγετικής ομάδας». Σε λίγα χρόνια, όμως οι μάσκες έπεσαν. Η πορεία του Κοψίδη συναρπαστική: Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ μέχρι το 2008, στο «ρεύμα Βενιζέλο» στη συνέχεια, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με το ΠΑΣΟΚ στη Γλυφάδα. Τελευταία φορά εθεάθη να φραξιονίζει στους Οικολόγους Πράσινους!!! Με «καταγγελίες» που δημοσιεύτηκαν (που άλλου;) στην «Αυγή». Κάπου ανάμεσα δήλωνε «ανένταχτος της αριστεράς» ενώ το 2011, όταν η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα χτυπήθηκε από παρακρατικούς κουκουλοφόρους μιλούσε για τα «ΚΝΑΤ».
Τέτοια κατάντια…
Αυτό το δρόμο ακολουθούν και όσοι σήμερα λένε και πράττουν όπως ο Κοψίδης. Όταν περάσεις απέναντι, ο πάτος είναι στον… απόπατο, είναι στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας, γίνεσαι συνειδητός χαφιές.
