Είπε ο Γ. Βαρουφάκης στο «Βήμα», 1/2/2015:
«Εδώ υπάρχει ένα, αν θέλετε, σημειολογικό ζήτημα. Δηλαδή, από τη μια μεριά κατανοώ ότι οι εταίροι μας δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν το ότι εμείς "θα σκίσουμε το μνημόνιο". Ότι θα κάνουμε μια συμβολική κίνηση που θα θεωρηθεί εχθρική. Και είναι κάτι το οποίο εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω, έτσι κι αλλιώς. Από την άλλη μεριά, δεν θα κάνουμε μια δήλωση μετανοίας για την άποψή μας για το ισχύον πρόγραμμα υπό τη μορφή της αίτησης για επέκτασή του. Η Ευρώπη, χρόνια τώρα, δεκαετίες, αν έχει πετύχει κάτι είναι να παράγει φρασεολογίες που να ικανοποιούν όλες τις πλευρές. Πολύ εύκολα μπορούμε να βρούμε μια τέτοια φράση που να καλύπτει και τη δική τους πλευρά και τη δική μας».
Συμβολικό, λοιπόν, το σκίσιμο του μνημονίου και όχι πραγματικό. Και
επειδή η κυβέρνηση δεν είναι εχθρός των δανειστών, αυτό που χρειάζεται είναι να βρεθεί μια φράση που να τους καλύπτει όλους. Ώστε είναι θέμα διατύπωσης και επικοινωνιακών όρων και όχι ουσίας;
Άλλωστε, όπως είπε και ο Αλ. Τσίπρας στο «BLOOMBERG», «η υποχρέωσή μου να σεβαστώ την καθαρή εντολή του ελληνικού λαού για τέλος της λιτότητας και επιστροφή σε μία αναπτυξιακή ατζέντα, σε καμιά περίπτωση δεν περιλαμβάνει τη μη εκπλήρωση των δανειακών μας υποχρεώσεων απέναντι στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ».
